Krallık Döneminde Roma
Roma İmparatorluğu'nun nasıl kurulduğunu ve efsanesini merak edenlere özel açıklayıcı bir yazı hazırladık. Keyifli okumalar.
Roma’nın Kuruluşu Hakkındaki Efsane
Efsaneye göre, Amulis kardeşi Numitor’u tahttan indirip kendisi tahta çıktı, daha sonra öz oğlunu öldürdü. Amulis, kızı Silvia’nın Vesta Bakireleri’nden olmasını istiyordu. Ancak, Silvia’nın Tanrı Mars’tan Romulus ve Remus adında ikiz çocukları doğdu. Amulis bu çocukların Tiber nehrine atılmasını emretti, fakat dişi kurt çocukları kurtarıp iyileştirdi. Bir çoban ise çocukları büyüttü. Romulus ve Remus gerçeği öğrendiklerinde, Amulis’i cezalandırmaya ve dedelerini yeniden tahta çıkarmaya karar verdiler. Daha sonra bu ikiz kardeş Roma şehrini kurdu fakat şehrin adında anlaşamadıkları için girdikleri bir tartışmada Romulus Remus’u öldürdü. Böylece Roma şehri adını Romulus’tan almış oldu. Romalı bilgin Varro ise, MÖ 754-753 yılları arasında Roma’nın kuruluş gününü kesinleştirdi.
7 Roma Kralı
Roma tarihinin ilk dönemi, yalnızca belli yerlerde nesnel bir gerçekliği yansıtan ve bizlere efsanevi bir kaynak sunan Krallık Dönemi olarak anılıyor.
- Romulus – Curiate, Senato ve ordu gibi çok eski kurumları kurdu. Ayrıca, halkı patrikler (varlıklı vatandaşlar) ve plebler (normal halk) olarak ikiye ayırdı.Sabinlerle birleştikten sonra Romulus, Titus Thaci ile birlikte yaşamı boyunca yönetimi elinde tuttu. Birçok savaşta başarılı oldu.
- Sabin’li Numa Pompilius – bürokrasiyle ilgili kurslar açan barışçıl bir adamdı.
- Tullus Hostilius – Alba Longa’ya katıldı.
- Ancur Marcius – Latinleri yenilgiye uğrattı ve Tiber nehri üzerinde bir köprü inşa etti, aynı zamanda Ostia’yı kurdu.
- Etrürya’lı Tarquinius Priscus – bir sirk inşa etti ve Kapitolin tapınağının temellerini attı. Latinlere ve Etrüsklere karşı savaş başlattı.
- Servius Tullius – Tarquinius öğrencisi ve bir kölenin oğluydu, vatandaşlık reformunu getirdi, Veii şehri üzerinde askeri bir başarı elde etti ve Diana tapınağını inşa etti.
- Tarquinius Superbus, Servius Tullius’un damadıydı. Bir kaynakta tiran olarak temsil edilir. Oğlu, kuzeninin karısı Lucretia’ya tecavüz ettikten sonra, Lucretia buna dayanamayıp intihar etti. Bu ayaklanma ise, Tarquninius’un sürgün edilmesine ve monarşinin düşmesine sebep oldu.
Bu isimlerin neredeyse hepsi efsanevi karakterler taşıyor. Ancak, şunu bilmek gerek ki birçok efsane tarihsel bir gerçekliğin yansımasıdır. Örneğin; Sabin’li kadınların kaçırılması/tecavüz edilmesi ve Titus Tatius hakkındaki hikayeler, Roma-Sabin birleşiminini anlatır. Tarquinius ise, Roma’da (VI. Yüzyıl) Etrüsk hükümdarlığı dönemini ifade eder. Çünkü o zamanlar, Etrüsk kasabasında bir Tarquinius cinsi yaşamaktaydı.
Gensler ve Aile
Krallık dönemi, gensler ve sınıf toplumu arasında geçiş dönemiydi. Temel sosyal görüş ataerkil bir yapıdaydı. Aynı gense sahip üyeler ortak bir mirasa, dini bayramlara, hazineye ve ortak fikirlere sahipti. Klan sisteminin geri kalanı, soy ağacında korunurdu. Soy ağacının başında, seçilmiş bir Kral vardı. Kabile arasındaki bağlar ne kadar zayıflarsa, o kadar güçlü bir aile oluşurdu. Aile, toplumun ve ekonominin temel birimi haline geldi. Ailenin başında ise aile reisi, yani baba vardı. Baba, kadın ve çocuklar üzerinde sınırsız güce sahipti. Bütün bu insanlar, kan bağı olan herkes, onun egemenliği altındaydılar. Kızlar kendi soylarından biriyle evlendikten sonra aynı zamanda yine baba tarafının sülalesine de geçerlerdi.
İlgili Yazılar
Bu soyun bazı üyeleri, kendilerini bunlara itaatkar ve sadık olmak zorunda bırakan bireysel partiler korumuştur. Bu tür bir korumanın kaynağı, haksızlığın dini bir suç olarak kabul edildiği On İki Tablet Yasalarında görülebilecek kadar eskiydi.
Comitia (Halk Meclisleri)
Antik Roma, askeri demokrasiyi sürdürmüştü. İnsanlar, büyük sorunlarını dile getirmek amacıyla halk meclislerinde toplanırlardı. Tüm yetişkin erkekler bu tartışmalara ve seçimlere katılırdı. Bu meclislerde, krallar seçilirdi ve savaşların ilan edilmesiyle ilgili kararlar alınırdı. Bu toplantılarda, vatandaşlar bazı ağır suçların izini de sürebiliyorlardı. Ayrıca bu mecliste insanlar kutsal kitapları okur, evlat edinirler ve topluluklarına yeni soyları dahil ederlerdi. İnsanlar bu meclislerde curiatelere göre toplanırlardı ve her bir curiate nin bir oy hakkı vardı.
Senato
Başlangıçta, (geleneğe göre) 100 kişiden oluşuyordu, ardından sayısı 300’e yükseldi. İlk başlarda, Senato çoğunlukla genslerin başı (princepler) den oluşuyordu. Meclisteki tüm kararlar, eski geleneklerin (mos maiorum) koruyucusu olan ve önemli konularda da kralın tavsiyesini alan Senato’nun onayından geçmek zorundaydı (Actoritas Patrum). Üyelere padre adı verilirdi. Krallık döneminin sonlarına doğru ilk memurlar (katipler) ortaya çıktı ve Kral olmadığında Roma’yı kontrol ediyorlardı.
Patrikler ve Plebler
Patrikler (varlıklı vatandaşlar) ilk başlarda sadece Romalı vatandaş haklarından yararlanıyorlardı. Patrikler aslen antik Roma’daki seçkin sosyal sınıfın üyeleriydi. Roma İmparatorluğu’nun sonlarında, bu isim sadece bazı yüksek devlet yetkililerine verilen fahri unvan haline geldi. Patrikler aralarına kimseyi almadıkları sosyal bir grup oluşturdular. Antik Roma’da Plebler ise, ayrıcalıklı bir sosyalist Patrik grubuna ait olmayan normal vatandaşlardı ve bu vatandaşlara toplu olarak plebler (millet, insanlar) adı verilirdi.
Çeviri: Özge Sertbaş