Bugün, fuhuş mesleğini çevreleyen güçlü, olumsuz bir damga var. Hem fahişe hem de müşteri için genellikle “günahkâr”, “iğrenç” ve “utanç verici” olarak görülür. Antik Roma’da, herkesin bu iş hakkında kesinlikle kendi görüşleri olsa da sosyal olarak çok daha kabul edilebilirdi. Aslında genelevler, Pompeii ve Herculaneum gibi tatil şehirlerinde bir bakıma temel bir unsurdu. (Bu, her iki şehir de zaman içinde “donakalmış” kaldığından arkeologlar için yararlıdır.) Bu iki şehir sonunda, Ortaçağ döneminde spintriae adı verilen kendi madeni para biçimlerini teşvik etmek için büyüdü (eski kayıtlardaki bu isim yanıltıcı olsa da). Roma kültüründe fahişeliğin yaygınlığı, bu madeni paraların yaygın dolaşımı ve güney İtalya’daki yukarıda bahsedilen tatil yerlerinde bol miktarda tasvirler ile vurgulanır.
Kadim Seks Simgeleri – Farklı Bir Madeni Para Türü
Roma genelev jetonları, gündelik para darbedenler için oldukça açıktı. Madeni paraların hem ön hem de arka yüzünde tasvir edilen çeşitli cinsel eylemlere sahipti, genellikle madalyonun üzerindeki partnerler ilişki eyleminde. Bazıları bunun yerine, tam biçimli ve genellikle kolları bağlı olan, muhtemelen madeni parayı kullanan adamın erkekliğini gösteren fallusları tasvir etti. Erkek fahişeler ve kadın müşteriler nadir olmasa da literatüre göre, varlıklı erkeklerin bir hayat kadınının veya yasal kadın fahişenin arkadaşlığını aramaları çok daha yaygındı.
Jetonların, aynı cinsiyetten ilişkilerden ziyade ağırlıklı olarak erkek-kadın ilişkilerini tasvir etmesi de dikkate değerdir; bu, muhtemelen eşcinselliğin (en azından dışa dönük eşcinsellik) Romalılar zamanında, eski Yunanistan’daki seleflerine göre çok daha az kabul edilebilir hale geldiğini gösterir.
Madeni paraların ortaya çıkışı ve amacı ile ilgili en öne çıkan teorilerden biri, cinsel eylemlerin fiyatlarını duyurmaktı. Ayrıca, iki kişi (yani, alıcı ve “satıcı”) arasında bir madeni para geçerken, bir kişinin mahremiyet seviyesini koruyabilir. Bu, gece geç saatlere kadar süren birlikteliklerinin bilinmesini istemeyen yüksek statülü kişiler için özellikle önemli olurdu. Bazı bilim adamları tarafından, “her madeni parada gösterilen seks eyleminin, karşı yüzde listelenen fiyata tekabül ettiğine” inanılıyor ve bu da “dil engellerini ortadan kaldırmaya yardımcı olacak bir sistem” olduğu için akıllıca kabul ediliyor.
Bu teori doğruysa, madeni paraların kendilerinin ödeme şekli olmadığı düşünülmelidir; daha ziyade, arama kartlarına veya sipariş fişlerine benziyorlardı. Birinin, McDonald’s’ta “4 numara istiyorum” dendiği ve yiyeceklerinin parasını vitrinde ödediği gibi, eski bir Romalı jetonu verir ve daha sonra hizmetin ücretini hizmet gerçekleşmeden önce veya sonra öderdi.
Londra’da yakınında bulunduğu köprü için “Putney jetonu” olarak adlandırılan bir Roma genelev jetonuna ait daha yeni bir bulgu, 2012 yılında incelendi. Bilindiği gibi, Romalıların eski Britanya’da kaleleri, kampları vs. vardı, bu madeni paraların olduğu teorisi dil engellerini aşmak için kullanıldı. Britanya’nın Romanlaşması yavaştı, dolayısıyla Roma dilinin yayılması da yavaştı; bununla birlikte, cinsel ilişki imgesi evrensel olarak anlaşılmaktadır.
Jetonlar Erken Ödeme Şekli miydi?
İlgili Yazılar
Bu jetonların bir noktada bir ödeme şekli olarak kullanılmış olması mümkündür. Sadece genelevlerde ve alıcılar ve satıcılar arasında dolaşmasına rağmen, madeni paraların bir değeri olsaydı katılımcıların yararına olacağına dair bir gösterge var. MS 3. yüzyılda bir Roma tarihçisi olan Cassius Dio, Caracalla saltanatı sırasında imparatorun yüzünü taşıyan bir madeni paranın bir genelevde kullanıldığı bir hikâye anlatır. Bu görünüşte imparatora bir hakaret olarak görüldü ve parayı kullanan adam ölüme mahkûm edildi:
“Genç bir şövalye, bir geneleve imparatorun resmini taşıyan bir bozuk para taşıdı ve muhbirler bunu bildirdi; bunun için şövalye o sırada idamı beklemek üzere hapsedildi, ancak daha sonra imparator o arada öldüğü için serbest bırakıldı.”
-Cassius Dio, 16.5.
Caracalla, Roma İmparatorluğu’nun saati saatine uymayan imparatorlarından biri olarak tanımlandı ve belki de bu durumdaki başka bir imparatordan çok daha öfkeli tepki gösterdi; yine de bu hikâye, cinsel ayrıcalıkları ve imparatorluk sikkelerini birbirinden ayrı tutmanın en iyisi olabileceğini gösteriyor.
Farklı Bir Bakış Açısı
Fuhuş, antik Roma’da birçok kişinin inandığından çok daha fazla kabul edilebilir bir “kariyer seçimi” idi (bu olmazsa olmaz bir seçim değildi); mevcut fahişelik damgası, birçok kişinin tarihin en eski mesleği olarak kabul ettiği şeyin itibarını zedeledi. Roma kültürü ve savaşının elde kalan kapsamlı kaynaklarından biri olarak kabul edilen Roma tarihçileri Livy ve Tacitus, fahişelerin genellikle olumlu bir üne sahip olduklarını ve genellikle iyi ailelerden geldiklerini belirtir.
İmparator Augustus bu mesleği teşvik etti, “antik Roma’da ne yasadışı ne de kötü şöhretli hale getirdi ve aslında hür fikirli bir üst sınıf kadının bir fahişe olması olağandışı değildi; Augustus, evlenmemiş yetişkin patrisyenleri vergilendirerek üst sınıflarda üremeyi teşvik etmeye karar verdiğinde, birçok kadın evlenmeye zorlanmaktan kaçınmak için fahişe olarak kaydoldu. (McNeill)
Bu nedenle, Roma jetonlarının akışı, fahişeliğin uzun süredir oldukça saygın bir alan olduğu gerçeğini daha da ileri götürdüğü için bu bulgu, fahişeliğin uzun süredir çok saygın bir alan olduğu gerçeğini daha da ileri taşıyor.
Çeviri: Bünyamin Tan
Kaynak
Ancient-Origins
