Vietnam Savaşı: Paskalya Taarruzu
Paskalya Taarruzu, Vietnam Savaşı'nın sonraki bir kampanyası olarak 30 Mart ile 22 Ekim 1972 tarihleri arasında gerçekleşti.
Paskalya Taarruzu, Vietnam Savaşı’nın sonraki bir kampanyası olarak 30 Mart ile 22 Ekim 1972 tarihleri arasında gerçekleşti
Ordular ve Komutanlar
Güney Vietnam ve Amerika Birleşik Devletleri:
Hoang Xuan Lam
Ngo Dzu
Nguyen Van Minh
742.000 asker
Kuzey Vietnam:
Van Tien Dung
Tran Van Tra
Hoang Minh Thao
120.000 asker
Paskalya Taarruzu Öncesi
1971’de, Güney Vietnam’ın Lam Son 719 Operasyonu’ndaki başarısızlığından sonra, Kuzey Vietnam hükümeti bahar 1972’de konvansiyonel bir taarruz başlatma olasılığını değerlendirmeye başladı. Üst düzey hükümet liderleri arasındaki yoğun siyasi kavgaların ardından, bir zaferin 1972 ABD başkanlık seçimlerini etkileyebileceği ve Paris’teki barış görüşmelerinde Kuzey’in müzakere pozisyonunu iyileştirebileceği kararı alındı. Ayrıca, Kuzey Vietnam komutanları, Cumhuriyet Vietnam Ordusu’nun (ARVN) aşırı gerildiğine ve kolayca kırılabileceğine inanıyorlardı.
İlk Parti Sekreteri Le Duan’ın rehberliğinde planlama hızla ilerledi ve Vo Nguyen Giap tarafından yardım edildi. Ana saldırı, Demilitarize Bölge’den yapılacak ve bölgedeki ARVN kuvvetlerini parçalamayı ve ek güney kuvvetlerini kuzeye çekmeyi hedefleyecekti. Bunu başardıktan sonra, Laos’tan Orta Yüksek Platolar’a ve Kamboçya’dan Saigon’a iki ikincil saldırı başlatılacaktı. Nguyen Hue Taarruzu olarak adlandırılan saldırı, ARVN’nin unsurlarını yok etmeyi, Vietnamlaştırmanın bir başarısızlık olduğunu kanıtlamayı ve belki de Güney Vietnam Cumhurbaşkanı Nguyen Van Thieu’nun yerine geçirilmesini zorlamayı amaçlıyordu.
Quang Tri İçin Savaş
ABD ve Güney Vietnam, bir saldırının yakın olduğunun farkındaydı ancak analistler ne zaman ve nerede olacağı konusunda farklı fikirler belirtiyordu. 30 Mart 1972’de ilerlemeye başlayan Kuzey Vietnam Halk Ordusu (PAVN) birlikleri, 200 tankın desteğiyle DMZ’den geçerek ARVN I. Kolordu’yu vurdu. DMZ’nin hemen altında konuşlanmış olan ARVN ateş üslerinin halkasını kırmaya çalıştılar. Bir başka tümen ve zırhlı alay, saldırıyı desteklemek için Laos’tan doğuya saldırdı. Ağır çatışmaların ardından, 1 Nisan’da, çatışmanın en yoğun şekilde yaşandığı ARVN 3. Tümeni’ne komuta eden Tuğgeneral Vu Van Giai geri çekilmeyi emretti.
İlgili Yazılar
Aynı gün, PAVN 324B Tümeni Shau Vadisi’nden doğuya doğru ilerleyerek Hue’yi koruyan ateş üslerine saldırdı. DMZ ateş üslerini ele geçiren PAVN askerleri, şehir olan Quang Tri’ye doğru ilerlerken ARVN karşı saldırıları nedeniyle üç hafta gecikti. 27 Nisan’da etkili olan PAVN birlikleri Dong Ha’yı ele geçirdi ve Quang Tri’nin banliyölerine ulaştı. Şehirden geri çekilmeye başlayan Giai’nin birlikleri, I. Kolordu komutanı Tümgeneral Hoang Xuan Lam’dan gelen karışık emirler nedeniyle çöktü.
ARVN birlikleri geri çekilirken My Chanh Nehri’ne genel bir geri çekilme emri verildiğinde, ARVN sütunları geri çekilirken şiddetli saldırılara maruz kaldı. Hue’nun yakınında, Bastogne ve Checkmate Fire Support Base’leri uzun süren çatışmaların ardından düştü. PAVN birlikleri 2 Mayıs’ta Quang Tri’yi ele geçirirken, aynı gün Cumhurbaşkanı Thieu, Lam’ın yerine Tümgeneral Ngo Quang Truong’u atadı. Hue’yi koruma ve ARVN hatlarını yeniden tesis etme görevi verilen Truong hemen çalışmaya başladı. Kuzeydeki ilk çatışmalar Güney Vietnam için felaketle sonuçlansa da, bazı yerlerde sarsılmaz savunma ve B-52 saldırıları da dahil olmak üzere büyük ölçüde ABD hava desteği, PAVN üzerinde ağır kayıplara neden oldu.
An Loc Savaşı
5 Nisan’da kuzeyde çatışmalar devam ederken, PAVN birlikleri Kamboçya’dan Binh Long Eyaleti’ne doğru ilerledi. Loc Ninh, Quan Loi ve An Loc’u hedef alarak, ilerleyişleri ARVN III Kolordusu birlikleriyle karşılaştı. Loc Ninh’e saldırıya geçen PAVN birlikleri, iki gün boyunca Rangerlar ve ARVN 9. Tugayı tarafından püskürtüldükten sonra kırıldılar. An Loc’un bir sonraki hedefleri olduğuna inanan kolordu komutanı Tümgeneral Nguyen Van Minh, ARVN 5. Tümeni’ni kasabaya gönderdi. 13 Nisan’a gelindiğinde, An Loc garnizonu PAVN birlikleri tarafından kuşatılmış ve sürekli ateş altındaydı.
PAVN birlikleri, kasabanın savunmalarına defalarca saldırdı ve sonunda ARVN çevresini yaklaşık bir kilometrekareye düşürdü. Çalışmalarını hızlandıran Amerikan danışmanlar, sıkışmış garnizona yardımcı olmak için büyük hava desteği koordine ettiler. PAVN kuvvetleri, 11 ve 14 Mayıs’ta önemli cephane saldırıları başlatmalarına rağmen kasabayı ele geçiremediler. İnisiyatifi kaybeden ARVN kuvvetleri, 12 Haziran’a kadar An Loc’tan çıkarmayı başardılar ve altı gün sonra III. Kolordu kuşatmanın sona erdiğini ilan etti. Kuzeyde olduğu gibi, Amerikan hava desteği ARVN savunması için hayati önem taşımıştı.
Kontum Savaşı
5 Nisan’da, Viet Cong birlikleri sahil kesimindeki Binh Dinh ilindeki üsleri ve 1 numaralı otoyolu saldırdı. Bu operasyonlar, Orta Yüksek Ovalık’taki Kontum ve Pleiku’ya yönelik bir hareketten ARVN kuvvetlerini doğuya doğru çekmeyi amaçlıyordu. İlk başta paniğe kapılan II. Kolordu komutanı Tümgeneral Ngo Dzu, Amerikan İkinci Bölgesel Yardım Grubu’nu yöneten John Paul Vann tarafından sakinleştirildi. Sınırı geçerek Tümgeneral Hoang Minh Thao’nun PAVN birlikleri, Ben Het ve Dak To çevresinde hızlı zaferler kazandı. Kontum’un kuzeybatısındaki ARVN savunması darmadağın olunca, PAVN birlikleri üç hafta boyunca açıklanamayan bir şekilde durdu.
Dzu’nun zayıflamasıyla, Vann etkili bir şekilde komutayı ele aldı ve büyük ölçekli B-52 saldırılarından destek alarak Kontum’un savunmasını organize etti. 14 Mayıs’ta, PAVN ilerleyişi yeniden başladı ve şehrin çevresine ulaştı. ARVN savunucuları tereddüt etse de Vann saldırganlara karşı B-52’leri yöneterek ağır kayıplar verdirdi ve saldırıyı durdurdu. Dzu’nun yerini Tuğgeneral Nguyen Van Toan ile değiştirerek, Vann Amerikan hava gücünün ve ARVN karşı saldırılarının cömert uygulamasıyla Kontum’u tutmayı başardı. Haziran’ın başlarında, PAVN güçleri batıya çekilmeye başladı.
Paskalya Saldırısı Sonrası
PAVN güçleri tüm cephelerde durdurulduğunda, ARVN birlikleri Hue civarında karşı saldırıya başladı. Bu, Nisan ayında başlayan Özgürlük Treni Operasyonu ve mayıs ayında başlayan Linebacker Operasyonu tarafından desteklendi ve Amerikan uçakları Kuzey Vietnam’daki çeşitli hedeflere saldırdı. Truong liderliğindeki ARVN kuvvetleri kaybedilen yangın noktalarını geri aldı ve şehre karşı son PAVN saldırılarını yenerek zafer kazandı. 28 Haziran’da, Truong Lam Son 72 Operasyonu’nu başlattı ve kuvvetleri on günde Quang Tri’ye ulaştı. Şehri atlamak ve izole etmek isteyen Truong, Thieu tarafından geri alınmasını isteyen kararıyla geçersiz kılındı. Şiddetli çatışmaların ardından, 14 Temmuz’da şehir düştü. Tarafların çabalarından sonra yorgun düşmüş olmaları nedeniyle şehrin düşmesinin ardından durakladılar.
Paskalya Taarruzu, Kuzey Vietnam’a yaklaşık 40.000 ölü ve 60.000 yaralı/kayıp mâlîyetiyle mal oldu. ARVN ve Amerikan kayıpları ise yaklaşık 10.000 ölü, 33.000 yaralı ve 3.500 kayıp olarak tahmin ediliyor. Taarruz yenilgiye uğratılsa da, PAVN güçleri sona ermesinden sonra Güney Vietnam’ın yaklaşık onda birini işgal etmeye devam etti. Taarruz sonucunda, her iki taraf da Paris’teki tutumlarını yumuşattı ve müzakereler sırasında daha fazla taviz vermeye istekli hale geldiler.
Çeviri: Bünyamin Tan
Kaynak
ThoughtCo
