Vietnam Savaşı: Tet Taarruzu

1967 yılında, Kuzey Vietnam liderliği savaşa nasıl devam edileceği konusunda yoğun bir şekilde tartıştı. Savunma Bakanı Vo Nguyen Giap dahil hükümetteki bazı kişiler müzakereleri açmak ve savunma yaklaşımını benimsemeyi savunurken, diğerleri ülkeyi yeniden birleştirmek için konvansiyonel bir askeri yol izlemenin yanı sıra savaşmaya çağırıyordu. Ağır kayıplar yaşandığı ve Amerikan bombalama kampanyası altında ekonomilerinin zayıfladığı için, büyük ölçekli bir saldırı düzenleme kararı alındı. Bu yaklaşım, Güney Vietnam askerlerinin artık savaşa etkili olmadığına ve Amerikan varlığının ülkede son derece popüler olmadığına inanılarak haklı çıkarıldı. Liderler, saldırı başladıktan sonra Güney Vietnam genelinde kitlesel bir isyanın çıkacağına inandılar. Genel Saldırı, Genel İsyan olarak adlandırılan operasyon Ocak 1968’de Tet (Ay Yeni Yılı) tatili için planlandı.

Ön hazırlık aşaması, Amerikan birliklerini şehirlerden uzaklaştırmak için sınır bölgelerinde dikkat çekici saldırılar yapmayı içeriyordu. Bunlardan biri, kuzeybatı Güney Vietnam’daki Khe Sanh Amerikan Deniz Üssü’ne karşı büyük bir çaba olacaktı. Bu tamamlandıktan sonra daha büyük saldırılar başlayacak ve Viet Cong isyancıları nüfus merkezlerine ve Amerikan üslerine saldıracaktı. Saldırının nihai amacı, popüler bir isyanla Güney Vietnam hükümeti ve askeri güçlerinin yok edilmesi ve sonunda Amerikan kuvvetlerinin geri çekilmesiydi. Bu nedenle, askeri operasyonlarla birlikte büyük bir propaganda saldırısı da yürütülecekti. Saldırıya hazırlık, 1967 yılının ortalarında başladı ve sonunda yedi alay ve yirmi tabur, Ho Chi Minh Yolu boyunca güneye doğru ilerledi. Ayrıca, Viet Cong AK-47 saldırı tüfekleri ve RPG-2 el bombası atıcıları ile yeniden silahlandırıldı.

Tet Saldırısı – Çatışmalar:

21 Ocak 1968’de, Khe Sanh’a yoğun bir topçu saldırısı yapıldı. Bu, yetmiş yedi gün sürecek ve 6.000 denizcinin 20.000 Kuzey Vietnam’a karşı direnişini göreceği bir kuşatma ve savaşı işaret ediyordu. Çatışmalara yanıt olarak, ABD ve ARVN güçlerinin komutasındaki General William Westmoreland, Kuzey Vietnam’ın I Corps Taktik Bölgesi’nin kuzey eyaletlerini ele geçirmeyi amaçladığından endişe duyduğu için takviyeleri kuzeye yönlendirdi. III Kolordu komutanı Tümgeneral Frederick Weyand’ın önerisi üzerine, ayrıca Saigon çevresindeki bölgeye ek güçler yeniden konuşlandırıldı. Bu karar, daha sonra yaşanan çatışmalarda kritik öneme sahipti.

Amerikan güçlerinin Khe Sanh’daki çatışmaya çekilmesini uman planı izleyen Viet Cong birimleri, 30 Ocak 1968’de geleneksel Tet ateşkesini bozarak Güney Vietnam’daki çoğu şehre büyük saldırılar başlattı. Bunlar genellikle geri püskürtüldü ve hiçbir ARVN birimi kaçmadı veya ihanet etmedi. İki ay boyunca, Westmoreland’ın denetimindeki ABD ve ARVN kuvvetleri, Viet Cong saldırısını başarıyla püskürttü, özellikle Hue ve Saigon şehirlerinde yoğun çatışmalar yaşandı. Saigon’da, Viet Cong güçleri ABD Büyükelçiliği duvarını aşmayı başardıktan sonra imha edildiler. Çatışmalar sona erdikten sonra, Viet Cong kalıcı olarak felç olmuş ve etkili bir savaş gücü olmaktan çıkmıştı.

1 Nisan’da, ABD kuvvetleri, Khe Sanh’taki deniz piyadelerini rahatlatmak için Operasyon Pegasus’u başlattı. Bu, 1. ve 3. Deniz Tugayları’nın unsurlarının Khe Sanh’a doğru 9 Numaralı Yol boyunca ilerlemesini ve 1. Hava Süvari Tümeni’nin helikopterle ilerleyiş hattı boyunca anahtar arazileri ele geçirmesini içeriyordu. Bu hava harekâtı ve kara kuvvetleri karışımıyla Khe Sanh’a (9 Numaralı Yol) yol açıldıktan sonra, ilk büyük çatışma 6 Nisan’da, PAVN engelleme kuvvetiyle gün boyu süren bir çatışma sonrasında gerçekleşti. İlerlemeye devam eden ABD birlikleri, çatışmaların büyük çoğunluğu Khe Sanh köyü yakınlarında üç günlük bir çatışmayla sonuçlandıktan sonra, Nisan ayının 8’inde kuşatılan deniz piyadeleri ile birleşti.

Tet Taarruzu’nun Sonuçları

Tet Taarruzu, ABD ve ARVN için askeri bir zafer olsa da politik ve medya açısından bir felaket oldu. Amerikalılar, çatışmanın yönetimini sorgulamaya başladıkça, halk desteği erozyona uğradı. Diğerleri Westmoreland’ın komuta etme yeteneğine şüpheyle baktı, bu da onun 1968’in haziran ayında General Creighton Abrams tarafından değiştirilmesine neden oldu. Başkan Johnson’ın popülaritesi düştü ve yeniden seçilmek için aday olmaktan çekildi. Sonunda, medyanın tepkisi ve genişleyen “güvenilirlik açığı”nın vurgulanması, Johnson yönetiminin çabalarına en çok zarar veren şeydi. Walter Cronkite gibi ünlü gazeteciler, Johnson’ı ve askeri liderliği açıkça eleştirmeye başladılar ve savaşın müzakereli bir sona erdirilmesini talep ettiler. Johnson’ın beklentileri düşük olsa da Mayıs 1968’de Kuzey Vietnam ile barış görüşmelerini başlattı.

Çeviri: Bünyamin Tan

• Vietnam Savaşı Ve Yeni Zelanda’nın Rolü

• Vietnam Savaşı: Amerikanlaştırma