Eşsiz Farnese Koleksiyonu Heykellerine Kısa Bir Bakış
Napoli'deki Ulusal Arkeoloji Müzesinde yer alan dünyanın en iyi antik eserlerinden olan Farnese koleksiyonuna ait birkaç heykeli daha yakından tanıtıyoruz
Elisabetta Farnese koleksiyonda yer alan birkaç antik mermer heykele hızlı bir bakış.
Napoli’deki Ulusal Arkeoloji Müzesinde yer alan dünyanın en iyi antik eserlerinden olan Farnese koleksiyonuna ait birkaç heykeli daha yakından tanıtmak istiyorum.
Bu heykel koleksiyonu, Paolo III adını kullanan daha sonra papa olan Alessandro Farnese aslında çoğunlukla Roma ve/veya çevresinden topladı. Daha sonra Elisabetta Farnese’nin eline geçti
Bu eserlere 1735’ten 1759’a kadar Napoli Kralı ve 1759’dan 1788’e kadar İspanya Kralı (Carl III olarak) olan oğlu Carl de Bourbon sahip çıktı ve oğlu Ferdinand I de Bourbon ile birlikte müzeye devretti.
Koleksiyonun bazı heykellerine göz atmaya Tyrannicides heykel grubuyla başlayalım. Bu iki heykel, MÖ 514’te Atina’daki zorba Peisistratos’un oğlu Hipparchus’u öldüren Harmodius ve Aristogeiton’u temsil ediyor.
Harmodius ve Aristogeiton MÖ 514’te zorba Peisistratos’un oğlu Hipparchus’u öldürerek Atina’daki ilk demokratik hükümetin yolunu açtı.
Bu grup aslında Atina Agorası’nda bulunan heykellerin Roma’da yapılmış kopyasıdır. Orijinal heykel grubu MÖ 480’de Persler tarafından çalındı. Daha sonra Roma’ da yapılan kopyası ile değiştirildi.
İkincisi, aslında benim favorim çünkü bence kadınlık, kibir ve baştan çıkarma kavramlarını en iyi şekilde ifade ediyor. Bu heykel, “Güzel Kalçaların Venüsü” anlamına gelen Venüs Callipyge’dir. Venüs kalçalarının ne kadar iyi göründüğüne bakmak için arkasını dönmüştür.
Bu heykel MS 3. Yüzyılda bulunan parçaların bir araya getirilmesiyle oluşturulan orijinalinden daha büyük bir kopyadır.
İlgili Yazılar
Bir başka ünlü heykel, Farnese Herkül’üdür. Nemean aslanının derisiyle kaplı sopasına yaslanmış yorgun Herkül’ü betimler. Herkül Hesperides’in elmalarını da arkasında tutmaktadır. Bu heykel, MÖ 4. yüzyıla ait Lysippos (ya da çevresinden) tarafından bronzdan yapılmış ve kaybolmuştur. Sergilenen heykel farklı yerlerde keşfedilen ve yavaş yavaş yeniden bir araya getirilen MS 3. Yüzyılda tamamlanmış bir kopyadır.
Son heykel Farnese boğasıdır. Thebes kralı Lykos’un ilk karısı Dirce’nin Antiope’nin oğulları Amphion ve Zeptus tarafından cezalandırmasını betimler. Bu mermer heykel alında antik çağdan kalan en büyük heykeldir. Yaşlı Pliny’e göre heykelin tarihi 2. Yüzyıl olarak belirtilmiştir. Daha sonraki görüşlere göre MS 3 yüzyıla ait olduğu öne sürülmüştür.
Şimdi, Farnese Bull’un bu heykelinde temsil edilen efsane hakkında biraz açıklama yapalım: Lycus’un yeğeni ve Boeotian nehir tanrısı Asopus’un (veya bazı kaynaklara göre, Thebes Kralı Nycteus’un veya Lycurgus’un) kızı olan Antiope, satir (seks düşkünü erkek) şeklini alan Zeus tarafından hamile bırakıldı. Zeus’dan kaçan Antiope Sicyon Kralı Epopeus’a sığındı ve onunla evlendi. Ancak Lycus tarafından zorla Thebes’e geri getirildi.
Antiope geri dönüş yolunda doğan ikizleri Amphion ve Zethus’u Cithaeron Dağı’nda ölüme terk etmek zorunda kaldı.
Lycus, Antiope’u Dirce’ye verdi. Dirce, Antiope’den nefret ediyordu ve Antiope çok acımasız işkenceler yaptı. Antiope bir yolunu bulup kaçtı.
Kaçtıktan sonra Antiope, oğullarını doğurduğu ve onları orada bulduğu yere geri dönmeye karar verdi. Çobanlar tarafından kurtarılan ve büyütülen çocuklar onun hikayesini doğrulayana kadar onun anneleri olduğuna inanmadılar. Bu arada Dirce, Antiope’ye ulaştı ve Antiope’nin infazını emretti. Ancak ikizler annelerini kurtarmaya geldiler. Dirce’yi vahşi bir boğanın boynuzlarına bağlayarak cezalandırdılar.
Napoli Ulusal Arkeoloji Müzesi’nin bazı bölümleri zaman zaman kapalı olsa da, heykellerin bulunduğu odalar neredeyse her zaman açıktır.
Eğer Napoli’ye gelirseniz müzeyi ziyaret etmeyi ve bu heykellerden bazılarını görmeyi ihmal etmeyin.
Çeviri: Bülent Pekardan
Kaynak
Ancient World Magazine